I got my heart broken during the week. Still, in somewhat disintegrated shape. It crumbles every time, I muse over that precise moment..... 10th January 2012.
I know he never meant to hurt me, and vice versa. We have both apologized since that unpleasant occasion. Right now - silence and still - is what remains, between us.....
This is the song that blasts in my room - at this very moment - on replay and maximum volume. It has been for the past few days. My Tamil heavy metal tranquilizer. The one that drives my current pain away. The one that appeases my present cluttered stated of mind......
To him - Sorry, from the depth of my heart.
I am walking away.....
போ நீ போ
போ நீ போ
தனியாக தவிக்கின்றேன்
துணை வேண்டாம் அன்பே போ
பிணமாக நடக்கின்றேன்
உயிர் வேண்டாம் தூரம் போ
நீ தொட்ட இடமெல்லாம் எரிகிறது அன்பே போ
நான் போகும் நிமிடங்கள் உனக்காகும் அன்பே போ
இது வேண்டாம் அன்பே போ
நிஜம் தேடும் பெண்ணே போ
உயிரோடு விளையாட விதி செய்தாய் அன்பே போ
உன்னாலே உயிர் வாழ்கிறேன்
உனக்காக பெண்ணே
உயிர் காதல் நீ காட்டினால்
வாழ்வேனே பெண்ணே
இதுவரை உன்னுடன் வாழ்ந்த என் நாட்கள் .....
மறுமுறை வாழ்ந்திட வழி இல்லையா .....
இருள் உள்ளே தேடிய தேடல்கள் எல்லாம் .....
விடியலை காணவும் விதி இல்லையா .....
போ நீ போ
போ நீ போ
என் காதல் புரியலையா
உன் இஷ்டம் அன்பே போ
என் கனவு கலைந்தாலும்
நீ இருந்தாய் அன்பே போ
நீ தொட்ட இடமெல்லாம் எரிகிறது அன்பே போ
நான் போகும் நிமிடங்கள் உனக்காகும் அன்பே போ
இது வேண்டாம் அன்பே போ .....
நிஜம் தேடும் அன்பே போ .....
உயிரோடு விளையாட விதி செய்தாய் அன்பே போ .....
தனியாக தவிக்கின்றேன்
துணை வேண்டாம் அன்பே போ
பிணமாக நடக்கின்றேன்
உயிர் வேண்டாம் தூரம் போ
Yeah... I am walking away.....
No comments:
Post a Comment